Labrador Retriever İle Birlikte Yaşamak

22 Şubat tarihinden bu yana bir Labrador Retriever köpeğimiz var. Yani kendisiyle yaşamaya başlayalı yaklaşık üç ay olmuş. Labrador Retriever köpeğimiz Fox’la geçen günlerimizi ve deneyimlerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.

Labrador Retriever
Oldum olası köpekleri severim. Uzun süre YouTube’da köpek videoları seyredip iç geçirdim. Ama kafamda hiç Labrador Retriever yoktu. Benim daha çok Malinois cinsi köpekler ilgimi çekiyordu. Ta ki gerçekten almaya karar verene kadar.

Köpek sahibi olamaya kesin karar verince seyrettiğim videolar değişti. Apartmanda beslenebilecek köpekler, az tüy döken köpekler, en eğitilebilir köpekler ve en önemlisi “çocuklarla iyi anlaşan köpekler” konulu videolar seyrettim, yazılar okudum. İstikamet Labrador Retriever yönündeydi.İzmir’deki köpek çiftliklerini araştırdım. Yakın olan birini aradım. Tatil olunca köpek çiftliğine gittik.

Bir sürü köpek içerisinde biz tabii ki Labrador Retriever seçtik. İki kardeş getirdiler. Biri kahverengi biri de siyahtı. Bizimkiler siyah olanını istediler. Diğerine göre daha sakindi. O siyah köpek bizim Fox oldu.

Labrador Retriever Özellikleri

Öncelikle şunu söylemeliyim ki Fox’un arası çocukla çok iyi. Bu, Labrador Retriever seçmemin en önemli sebebiydi. Ben köpek olsam benim kızı defalarca ısırmıştım. Köpeğin kuyruğundan tutup koltuktan indirmek nedir ya!?

Tuvalet eğitimi çok kısa sürdü. Hasta altlarına konan pedlerden kullanıyoruz. Zaten kakasını dışarı yapıyor. Çişini de mümkün olduğunca dışarı çıkınca yapıyor ama şunu söylemem lazım, çok su içiyor. Her geldiğinde dışarı çıkmayı beklemesi imkansız.

Çok akıllı bir köpek. Eve ve kurallara çabuk uyum sağladı. Aslında Fox’u okula yazdıracaktım ama salgın girdi araya. Covid 19 salgını geçince köpek eğitimi veren bir yere götüreceğim. Kurallara uyum sağlıyor sağlamasına ama kendini ailenin üyesi gibi gördüğü için her an bizimle birlikte olmak istiyor. Kocaman bir yatak aldım ama ancak biz salonda olursak yatıyor.

Biz dışarıdayken ağlama, havlama huyları yokmuş. Komşulara sordum, kendim dinledim. Eve kapanmadan önce günde üç kere dışarı çıkarıyordum. Şimdi ikiye indirdim. İzmir çok sıcak, sıcakta gezmeyi sevmiyor. Sabah 6-7 arası, akşam da 7-8 arası çıkıyoruz.  Labrador Retriever  cinsi köpekler internette konuşulanlara göre çok hareketliymiş. Günde iki kere çıkmak Fox’a yetiyor.

Labrador aslen Kanada kökenli bir av köpeği. Sulak yerlerde, kuş avı için kullanılıyormuş. Şimdilerde narkotik ve görme engelliler için rehber köpek olarak da kullanılıyormuş. Biz çıktığımızda da kuşlara ilgisi çok fazla ve sürekli havayı kokluyor.

Bizim Fox’u aldığımız çiftlikte bazı aşıları zaten vardı. Birkaç tane de biz yaptırdık. Yapılan aşılarım etiketleri bir cüzdana yapıştırılıyor. Veterinere kayıt yaptırınca zaten SMS’le haber veriyorlar “dostumuzun aşı günü geldi” diye.

Eve ilk geldiğinde epey terlik kemirdi. Isırması ve dişlerini kaşıması için oyuncak falan aldım, bıraktı. Süt dişlerini döktüğü dönem epey dişleri kaşınıyor. Dana derisinden yapılma çubuklar var, onları çok sevdi.

Geçenlerde epey tüy döktü. Mevsimsel sanırım. Bir tarak bir de eldiven aldım. Haftada iki kere tarıyoruz. Azaldı ama, o kadar tüy dökmüyor artık.

Bizim Fox’u aldığımız çiftlikte Royal Canin marka mama vermişlerdi. Biz de sonra bu markayı kullandık. Geçenlerde mamayı değiştirdim. HD marka kuzu etli, az tahıllı mama aldım. Sanki daha çok sevdi. Köpek alacaksanız mama konusunu da görmezden gelmeyin; boyutlarına göre besleniyorlar. Yan komşuda Toy Poodle var, bizimkinin bir ayda yediğini bir yılda yiyemez. Şunu belirtmem gerek Labrador Retriever obur bir cins.

Evde kalmaya mahkum olduğumuz günlerde benim için büyük şans oldu. Sabah çıkıyoruz, akşam çıkıyoruz, evde oynuyoruz. Şirinlik muskası köpeğimiz Fox evimizin yeni üyesi oldu.

Not: Bekçilik yapması gibi bir beklentiniz varsa Labrador doğru seçim olmayacaktır. Eve hırsız girse onunla da oynar. 😊

Bu gönderiyi Instagram’da gör